Belki de insanoğluna verilmiş en
büyük sefalardan da cezalardan da biri hayattır. Biz ki eşrefül mahlukatız. Yerler, gökler, hayvanat
ve nebatat bizim için yaratıldı. Bize şuur/idrak verildi. Ana –baba ve evlat
veridi. Ama mahluklar içindeki en yavaş, en güçsüzlerden biri olarak
yaratıldık. Neden mi? Zira şu an ki vahşetimiz belli. Bizler balinaları ve filleri
bile öldürebilen varlıklarız. Bir de hayvanattaki hız, güç ve cüsse bize verilse
idi öyle sanıyorum ki dünya çoktan tarumar olurdu. Gelin bunu bir düşünelim. Uzun
uzun,derin derin tefekkür edelim. Bu kadar şerefyab bir varlık iken esfal-i safiline düşmemizin sebebi ne olabilir?
Kusura bakmayın unuttum bir an, yapamayız bunu.
Neden mi ?
Çünkü bizler insanoğluyuz ve bize
verilen aklı (şimdilerde) kötülük dışında
kullanmaya pek alışkın değiliz.
Bizler üstünde 21. Yüzyılın kirlerini
taşıyan nesilleriz. Başka söze gerek var mı?
Muhammet Baran ASLAN
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder